Od Ilidže, kupališta svjetskog glasa, do podnožja šumovitog Igmana 1249 m visokog, nekoć Smartnica zvanog, koji na jugozapadnoj strani poput kakva zida zatvara Sarajevsko polje, vodi kestenovim drvoredom zasadjena cesta duga 4 km. Odmah uz cestu, a ispod visokog Igmana izvire rijeka Bosna. Iz pedeset izvora mili tu voda što u većim, što u jačim mlazovima i teče izmedju prudja i zelenila, da se tamo malo dalje slije u jezero, gdje hitre pastrve kolo vode. Ima tu više umjetno načinjenih jezera i voda iz jednog jezera teče u drugo, dok se ne slije u rijeku Bosnu, koja odmah na početku tjera mlinove i pilu. Divno je tu boraviti i promatrati brzi rad vode osobito kad sjedneš pod stare topole, koje tu hlad čine, pa u skromnu gostionu, gdje te svaki čas čekaju pečene pastrve, koje se tu umjetno goje.
Bosna je odmah na izvoru pod Igmanom gotova rijeka. Vrelo joj pripada u prava krševita vrela, koja u početku obiluju vodom, jer se sva uzdušna voda skuplja pod zemljom, da se onda svom silom pojavi na površini u obliku jakih izvora. S toga i nema vode na Igman planini. Toplina vrela 7 C° stoji ispod srednje godišnje topline Sarajeva 9 C°. To je dakle hladno vrelo, jer mu voda dolazi s velike visine i to s Igmana i s Bjelašnice. Voda je u rijeke Bosne bistra, u zimsko doba zelena poput smaragda; to zelenilo dolazi od vodenog bilja, što raste na dnu. Dubina Bosne od izvora joj do ušća rijeke Miljacke u Bosnu iznosi poprečno 1 metar, a dotle se rijeka na mjestima može pregaziti, dok joj je širina do ušća Miljacke 25 metara, a dalje i 50 metara.
preneseno sa http://www.gacko.net/prirodne_ljepote_bih.htm |
 |
